Donkere kerstdagen dat betekent veel sfeerlichtjes,
lekker eten en jammer genoeg ook wazige foto's.
Gezellig was het in ieder geval: dat je bij zo'n kerstlichtjes iets moeilijker naait
(of lag dat aan het derde glas Cava?) namen we er graag bij.
Het spel met de onbekende vriend zorgde voor veel extra over-en weer geloop:
hapjes werden heen en weer geschoven en briefjes onder andermans naaimachine gemoffeld
maar vooral ook voor hilariteit voor zij die pas halverwege de avond snapten
dat ze iemand in de watten moesten leggen of ongemerkt moesten zien te achterhalen wie nu de persoon op zijn kaartje was.
Het uitwisselen van de cadeautjes zijn we vergeten te fotograferen in mijn geval, vooral omdat ik zo onder de indruk was van wat onze Café-Plissésters allemaal met vijf euro bijeensprokkelden of knutselden. En nu op naar een nieuw jaar met nog meer toffe naaiavonden,
de nieuwe data staan online dus inschrijven maar.
